Keltisch zeezout wordt handmatig gewonnen volgens een traditionele, meer dan 2000 jaar oude Keltische methode in de Guérande-streek in Bretagne, Frankrijk. Water uit de koude zeestroom van de Atlantische Oceaan wordt via een ingenieus kanalenstelsel geleid naar ondiepe kleimoerassen. De zure klei in deze moerassen neutraliseert tot op zekere hoogte het zeer basische zeewater. Keltische zeezout met een natriumchloride gehalte van ca 90 procent is een van het meest natriumarme zeezout ter wereld. Bovendien vermengt het zeezout zich met de kleimineralen waardoor het een grijze kleur krijgt. Dit komt de mineraleninhoud van het zout alleen maar ten goede!

Zuiverende werking
De kleimoerassen hebben daarnaast ook een zuiverende werking. Het zeewater wordt via kanalen van het ene moeras naar het andere geleid, waarbij de moerassen fungeren als een soort natuurlijke zuiveringsmethode, doordat microben in de klei onzuiverheden in het zeewater neutraliseren. Het gehele proces duurt zo’n twee weken, waarna het zoute water verzameld wordt in een bassin waar het verdampt door de zon, zodat alleen de zoutkristallen overblijven. De zoutwinner (‘paludier’) schept het zout dan handmatig op. Het zout wordt niet gewassen, niet gedroogd en niet geraffineerd, dus de mineralenbalans blijft volledig intact. Bovendien tonen tests aan dat het zout 100 procent vervuilingsvrij is door deze aloude zuiveringsmethode. Keltisch zeezout bevat veel mineralen en spoorelementen die allemaal in de perfecte verhouding, samenstelling en balans ten opzichte van elkaar staan. Dit is zichtbaar in de kristallen die van uiteenlopende grootte zijn en de zeer complexe, zachte smaak waarin behalve zouttinten ook zoet- en zelfs bittertinten proefbaar zijn!

De vele mineralen en spoorelementen in Keltisch zeezout kunnen als een mineraalcomplex gezien worden. Ook schreef ik hierboven dat we in vele opzichten een verdunde oceaan zijn. Vanuit dat oogpunt beschouwd is het dan ook zinvol om niet alleen je zout te eten maar het ook te drinken. Het is dan immers al vloeibaar en dus in een vorm die je bloed herkent, vooral als je beseft dat het enige verschil tussen de samenstelling van zoutmineralen in bloed en die in zeewater is dat bloed een ijzeren kern heeft en zeewater een natriumkern.

Sole maken
Hoe moet je dat dan doen? Heel simpel. Vul een glazen pot of fles met 1/3e Keltisch zeezout en 2/3e water, doe de deksel of dop erop en schud de inhoud flink. Je zult merken dat er onopgeloste zoutkorrels op de bodem blijven liggen, een teken dat het water niet meer zout kan opnemen en dus volledig verzadigd is. Logisch, want het water verzadigt namelijk bij een zoutgehalte van 26%, dus met 1/3e zout zit je daar ruim boven.

Deze geconcentreerde zoutwateroplossing wordt een ‘Sole’ genoemd en is 7 tot 8 keer zouter dan zeewater. Het is dan ook niet verstandig om de Sole rechtstreeks te drinken! In plaats daarvan los je één theelepel Sole op in een glas water. De grootte van het glas doet er niet zo veel toe, het gaat erom dat je die ene theelepel binnenkrijgt. In een normaal glas (225 cl.) kun je van gewoon kraanwater door toevoeging van een theelepel Sole het lekkerste bronwater creëren dat je ooit hebt geproefd! Je zult merken dat het water er zachter, bijna romiger van wordt.

Ik raad aan om ’s ochtends een glas met Sole te drinken na het wakker worden en ’s avonds voor het slapen gaan. Op deze manier voorzie je op eenvoudige en effectieve wijze je lichaam dagelijks van een complete dosis mineralen in de exacte verhouding, balans en samenstelling zoals alleen de zee deze kan bieden. De Sole kan zowel in de koelkast als daarbuiten op een koele en donkere plaats bewaard worden. Let er dat de Sole niet blootstelt aan zonlicht want dan krijg je groene algvorming, net als in de zee.

Vanwaar die naam ‘Sole’? Dit is een oud Keltisch woord dat naar de zon verwijst. Denk aan het Franse ‘soleil’ of het Spaanse ‘sol’. Ook de Kelten dronken hun zeezout. Zij zagen de zon als een mannelijke kracht die de aarde ‘bevrucht’ met zijn licht en warmte. De aarde kennen we ook vandaag nog als Moeder Aarde en ook voor de Kelten was de aarde vrouwelijk.

Regenwater dat uit de hemel valt, beschouwden de Kelten eveneens als mannelijk water. Als zeewater namelijk verdampt, wordt het gasvormig en stijgt het op en laat het de mineralen achter in de zee. Dit ‘gedestilleerde’ water komt uiteindelijk terug als neerslag, ‘hongerig’ naar mineralen. Als het eenmaal de grond bereikt, neemt het meteen zo veel mogelijk mineralen in zich op, naar beneden de aarde in. Deze mineralen zijn in vloeibare vorm dan beschikbaar voor de wortels van planten. Opnieuw zien we die bevruchting van de aarde vanuit de hemel.

De Kelten combineerden het ‘mannelijke’ regenwater met het ‘vrouwelijke’ zeezout en noemden dit mengsel ‘Sole’, omdat het zeezout gevormd wordt door zon en water. Zij beschouwden de gekristalliseerde zeemineralen als lichtkristallen, die weer vrijkomen als deze in contact komen met water. Zij geloofden dat door een Sole te drinken je dus het volle lichtspectrum tot je neemt. Is het toeval dat het Engelse ‘soul’ dezelfde uitspraak heeft als ‘sol’ en nagenoeg dezelfde spelling? Het Nederlandse ‘ziel’ lijkt op het Franse ‘sel’, het Duitse ‘Seele’ nog veel meer. Je ziel is je licht. Keltisch zeezout spreekt tot onze ziel!

Dat de zee vrouwelijk is, vinden we in diverse talen terug. Te beginnen met het Nederlands, dat het oude woord ‘baren’ kent, wat ‘golven’ betekent. Vrouwen hebben een ‘baarmoeder’, wat dus verwijst naar weeën die zich als golven naar binnen en naar buiten bewegen. Precies hetzelfde doet de zee om de zes uur en wij noemen dit ‘eb’ en ‘vloed’. De zee is de oorsprong van alle leven op aarde en het is geen toeval dat ons bloed zo veel lijkt op zeewater.

In het Frans heet de zee ‘mer’. Het Franse woord voor ‘moeder’ is ‘mère’, in het Italiaans en Spaans ‘madre’. In het Spaans heet de zee ‘mar’ en in het Italiaans ‘mare’. De moeder van Jezus heet Maria. Een vrouwelijk paard noemen we ‘merrie’. Het Chinese karakter voor ‘zee’ is een combinatie van ‘water’ en ‘moeder’. De acupunctuur maakt gebruik van centrale energiebanen die ‘meridianen’ worden genoemd. Ook de aarde heeft meridianen. Ons materiële lichaam is ons aardse lichaam. En zo zien we weer die verbinding tussen de zee en de aarde, beide vrouwelijke krachten.

Volgens mij zaten de Kelten op een interessant spoor. Het drinken van Sole mineraliseert ons lichaam en brengt ons dichter bij de blauwdruk van het leven, onze oermoeder. Dit betekent dat een Sole niet alleen goed is voor de mens, maar ook voor bodem, plant en dier.

Bron: voedingisgezondheid.nl