De burnout bestaat niet?
“Het zijn wonderlijke processen die door ons hoofd lopen. Je kunt ze niet zien. Je kunt ze niet aanraken. En toch hebben ze een grote impact op ons leven, op hoe de wereld eruit ziet. Paul de Bruijn schreef hier een artikel over en zijn conclusies zijn op zijn minst opzienbarend.
Sommige mensen zeggen dat al dit wonderlijke niet uit het hoofd komt maar min of meer een fysieke reactie is op omgevingsfactoren. Al ruim een eeuw woedt er een oorlog tussen de Fysieken en de Psychisen”. Lees hier het hele artikel.
De burnout bestaat niet
Zegt psycholoog Paul de Bruijn in dit artkel. Je zult er maar last van hebben en zoiets lezen! Wat deze psycholoog eigenlijk zegt, is dat het altijd gaat om een persoonlijkheidsprobleem. Hij schrijft over de risicogroep: ‘de mens denkt dat hij niet deugt’. De 4 oorzaken die hij in het artikel noemt zijn: mensen die hoog gewaardeerd worden in het bedrijf, een perfectionistische trek hebben, star zijn in opvattingen en controlegericht zijn.
Ik zie in mijn praktijk dat de mensen die het meest vatbaar zijn voor burnout mensen zijn die hard werken, heel veel voor anderen doen (meer dan voor zichzelf), ambitieus zijn, een perfectionistische trek hebben (inderdaad!) en heel loyaal zijn. Kortom de ideale werknemer!
De oplossing is volgens Paul de Bruijn simpel: vind jezelf een beetje aardiger, schud de ballast van je af en daar is de nieuwe jij. Nu ben ik altijd de eerste die roept ‘hou van jezelf’, want uit ervaring weet ik dat daar vaak de sleutel tot geluk ligt.
Maar hoe doe je dat? Is dat zo simpel? Even je oude ballast afschudden en hupsakee je bent weer klachtenvrij? Doe mij maar even zo’n ‘afschudsessie’ zul je misschien denken. Dan ben ik zo van mijn burnout af.
Herstel
Voor het herstel is het nodig dat je aan jezelf wilt werken. Allereerst heb je daarvoor inzicht nodig in hoe het allemaal werkt voor jou. Het besef dat je niet aardig voor jezelf bent, kan hard aankomen. Bam!
Als je koerst richting een burnout, word je steeds kwetsbaarder. Het piekeren neemt toe, je onzekerheid wordt steeds ernstiger naast de andere klachten die je hebt of zult krijgen. Dan heb je naast hulp ook vooral steun nodig, de bevestiging dat je ertoe doet, dat je een goed mens bent, dat je jezelf met je fouten mag accepteren. Bij een burnout woedt er vooral een strijd in jezelf.
Het kan ook zijn dat de (persoonlijkheids)problemen niet van jou zijn maar één of meerdere generaties teruggaan. Daar kun je niet tegenop werken in persoonlijke processen. Daar is een systemische benadering voor nodig, tenminste als je een duurzame oplossing wilt voor je problemen.
Conclusie
Deels ben ik het met het artikel eens maar om zo’n boute bewering te doen dat de burnout niet bestaat ….. nee daar pas ik als counselor en coach voor. Daar zijn deze mensen te kwetsbaar voor en dat verdienen ze niet.
Het zorgelijke aan zo’n ontkenning lijkt mij dat we een groep risicodragers gaan miskennen. Dit terwijl bewustzijn en begrip juist zo belangrijk zijn. Het begint met accepteren dat je bent zoals je bent en zoals je zo mooi beschrijft: jezelf meer liefhebben. Dat alles niet altijd perfect hoeft. Mooi hoe je dit hebt omschreven.
Ik heb nog een, waarbij ik niet de wijsneus wil uithangen. Ik praat vooral mijn trainer Medische Basiskennis na: Bertien van Woelderen en haar boek: de transparante mens waarin ze fysiek en psychosomatiek telkens in verband brengt.
Ik leerde in mijn training medische basiskennis dat perfectionisten inderdaad tot de risicogroep behoren en dat er karakterologisch nog een extra onderscheid is:
Burnout is in oorzaak emotioneel en mentaal en mondt uit in fysiek doorbranden van de mytochondriën. Dat is een langdurig gebeuren. Het herstellen van de mytochondriën kan enkele jaren duren. Je bent fysiek niet meer tot veel in staat.
Je behoort tot een risicogroep als je: perfectionist bent, slecht ontwikkeld lichaamsgevoel, veel in het hoofd zitten(denkprocessen), weinig besef van emoties, sterk controlesysteem, veel te hoge levensverwachtingen.
Andere risicogroep is die van de overspannenheid. Doordat deze juist overgevoelig is, zal de overspannen client sneller “omvallen” maar dan ook sneller herstellen. Fysiek is er niet zo bijzonder veel beschadigd. Het gaat vooral om mentaal herstel.
Je behoort tot een risicogroep als je: overgevoelig en invoelend bent, perfectionistisch, te grote verantwoordelijkheid voor je omgeving, slecht persoonlijke grenzen kunt aangeven, pleasersgedrag: aardig gevonden willen worden.
Hartelijke groet,
Patrick