Scheiden of niet?

Is scheiden wel dè oplossing, wat zijn de alternatieven?

Eén op de 3 huwelijken eindigt in een scheiding. Als je de samenwoners zou meetellen zou dit cijfer zelfs 1 op de 2 zijn.

Scheiden lijkt voor veel relaties de laatste stap te zijn. Een of beide partners ziet er dan geen heil meer in. De verliefdheid, waarmee de relatie ooit begon, is verdwenen. Waar is de liefde gebleven die eerst tussen beiden bloeide? Men groeit uit elkaar. Er is veel ruzie of  onverschilligheid naar elkaar. Intimiteit en seksualiteit zijn inmiddels ver te zoeken. De partners vragen zich af hoe ze dit vol kunnen houden. Ze hadden immers voorgenomen om samen oud te worden? Zo van nog even werken aan de carrière en dan afbouwen. Samen kunnen genieten van de oude dag. Kinderen en kleinkinderen zien opgroeien. Waar ging het toch zo mis?

Veel mensen die gaan scheiden geven aan dat:

– ze niet (meer) communiceren met elkaar,
– ze leven als broer en zus,
– de kinderen niet de dupe mogen zijn,
– ze het goed willen regelen met elkaar.

Sommige stellen hebben relatietherapie gehad voordat ze besluiten te gaan scheiden. De therapie helpt, maar uiteindelijk valt men weer terug in zijn oude gewoonten. Zo staan veel geliefden uiteindelijk aan de vooravond van een scheiding. Ze veranderen van ‘partner in ‘ex’.

De scheiding kan harmonieus verlopen of een flinke strijd opleveren. Een strijdscheiding moet je echt niet willen. Helemaal niet als er kinderen bij betrokken zijn. Als de scheiding eenmaal officieel is, zijn de partners weer ‘alleenstaand’. Meestal start dan pas het rouwproces. Zoals de naam al zegt is dit een proces. In een rouwproces zijn de volgende fasen te zien (volgens de rouwcurve van E. Kübler-Ross):

1.ontkenning
2.boosheid
3.onderhandeling
4.depressieve gevoelens
5.acceptatiefase
Na de acceptatiefase komt het nieuwe leven als het goed is weer op gang. Het gemis van wat er was blijft bestaan; hoe sterk dat gevoel van gemis is, verschilt per persoon.

Kinderen

Hoe is het meemaken van een scheiding voor de kinderen? Kinderen van gescheiden ouders kunnen diverse problemen ondervinden. Veel voorkomende problemen bij kinderen van gescheiden ouders zijn:

– ze presteren lager op school,
– ze kunnen last hebben van gedragsproblemen,
– ze hebben een lager zelfbeeld,
– ze hebben problemen met sociale relaties.

Ze houden er blijvende schade aan over. Tot op latere leeftijd. Ze hebben ook 2x zo grote kans om later zelf te gaan scheiden.

Er wordt vaak gesteld dat scheiden beter is dan bij elkaar blijven vanwege veel ruzie. Uit onderzoek blijkt dat dit alleen geldt als er huiselijk (lichamelijk of geestelijk) geweld aan te pas kwam. In Nederland bestaat een speciaal programma spel- en praatgroep KIES (Kinderen In Echtscheidings-Situaties) voor kinderen van gescheiden ouders. In dit programma wordt in 8 bijeenkomsten gewerkt aan dingen als: herkenning vinden, weer grip krijgen op je eigen leven, hulp in de eigen omgeving activeren, het verwerken van de scheiding. Meer informatie over KIES: www.kiesinfo.com.

Na een scheiding moet je leren om te gaan met eenzaamheid, krappere financiën, afscheid van vrienden, afscheid van schoonfamilie enz.

Is een scheiding te voorkomen?

In het begin van de relatie leef je samen op een roze wolk. De verliefdheid maakt je blind. Je hebt geen oog voor elkaars tekortkomingen. De romantiek viert hoogtij. En je denkt of hoopt dat het altijd zo zal blijven. Helaas is de praktijk anders. Zo kunnen er spanningen ontstaan op het werk. De gezondheid kan minder worden. Je partner blijkt toch een andere ouder voor jullie kind(eren) te zijn dan je had verwacht. Je groeit uit elkaar. Je krijgt niet meer genoeg aandacht van je partner, enz.

Teleurstelling heeft te maken met verwachtingen. Als de (romantische) verwachtingen in de relatie wat minder hoog zouden zijn en je beseft dat een relatie goede en slechte tijden kent, dan weet je dat de slechte tijden erbij horen. Daar kun je wat aan doen. Je kunt het er samen over hebben. Je kunt er ook hulp bij zoeken, het liefst natuurlijk samen.

Een relatie is niet de manier om je als persoon te vervolledigen. Je blijft als individu verantwoordelijk voor je eigen geluk. Daarnaast blijf je als ouder verantwoordelijk voor de zorg van je kind(eren). Niemand is elkaars bezit. Elke relatie, ongeacht de duur van de relatie, kent ups en downs. Als gebrek aan communicatie de oorzaak is, kun je hier een cursus voor volgen. Of hulp zoeken bij een hulpverlener zoals een counselor, coach of een psycholoog.

Zorg dat je eerst jezelf vindt voordat je je gezin verliest.