Midlife puber

Is het zo dat wij op middelbare leeftijd (in onze midlife) de puberteit  nog eens overdoen?  Dunnetjes wil ik er niet eens voor zetten. Het is nl. net als bij tieners een leeftijd waarop we ons afvragen:  wat voor leven wil ik, wat wil ik nog doen en wat wil ik veranderen?

Als je het leven vergelijkt met een weg die begint bij je geboorte dan zijn de mensen van middelbare leeftijd natuurlijk verder op die weg dan tienerpubers. Of dichterbij de eindbestemming, het is maar net hoe je het wilt zien. Onze rugzak zit al wel veel voller met ervaringen, kennis en sociale contacten dan bij pubers.

Overeenkomsten
De worsteling die een puber met zichzelf heeft, zie ik min of meer herhalen op middelbare leeftijd. Het kan zelfs zijn dat je psychische klachten krijgt. Levensvragen dienen zich aan. ‘Wat wil ik?’ is een vraag die velen bezighoudt. ‘Wat wil ik niet?’ is trouwens net zo’n belangrijke vraag. 

Vaak worden we gestuurd door wat we denken dat anderen van ons verwachten. We zijn vooral bezig om aan (denkbeeldige) verwachtingen van anderen te voldoen. En die stroken meestal niet met wat je zelf wilt. Ook niet met wat die ander werkelijk van jou wil trouwens.

De vraag ‘wil ik dit?’ kun je je bij alles stellen. Het geeft je inzicht in wiens motieven jouw gedrag sturen, die van jezelf of die van anderen. Wat zo jammere is, is dat die motieven van anderen vaak niet getoetst worden en ook niet kloppen. Een ander wil jou niet ongelukkig maken, nee die heeft vaak geen idee dat jij bezig bent om aan zijn verwachtingen te voldoen. Verwachtingen die jij zelf hebt bedacht.  En die verwachtingen kunnen jouw eigen wil als een ijzeren gordijn  blokkeren.

Herontdekken van jezelf
Wat mij opvalt is dat veel mensen pas stil staan bij dit soort vragen als het niet lekker gaat.  En dan begint de ontdekkingsreis. Dan ga je opnieuw een soort puberfase door. Helemaal heftig als ook je kinderen dan net de puberleeftijd hebben.

Creatief
In mijn leven als ondernemer sinds 3 jaar heb ik mezelf ook herontdekt. Mijn creatieve kant komt weer tot uiting. Ik heb nog ontzettend veel ideeën waar ik iets meer wil. Terwijl ik zelf al was gaan geloven dat ik niet creatief ben! De vrijheid die ik heb, biedt me de mogelijkheid om mezelf volledig te ontplooien. Ik weet nu weer wie ik ben en wat ik kan.  Ik handel vanuit motieven voor mezelf en zo help ik anderen graag verder. De cliënten die ik heb begeleid als counselor en coach zeggen dat een gesprek met mij verder gaat dan een gesprek met hun partner of een goede vriend. Het geeft ze daardoor veel inzicht in bovenstaande vragen.

Wat zet jou aan tot jezelf ontplooien?