Paniekaanval
Hoe voelt een paniekaanval?
Wat gebeurt er als je dat gevoel hebt? Het kan zijn dat je een paniekaanval hebt. De laatste tijd spreek ik vaker cliënten en mensen in mijn omgeving die hier regelmatig last van hebben.
Ik citeer een stukje uit mijn boek ‘Stress en burn-out’ waarin Joep vertelt hoe hij voorafgaand aan zijn burn-out paniekaanvallen kreeg, hij was net met zijn hele gezin verhuisd naar het buitenland en reisde door naar Manilla om daar op een beurs te staan met een collega:
‘De volgende ochtend direct aan de slag op onze stand met diverse klanten. Ik merkte dat ik me maar moeilijk kon concentreren. Tijdens de lunch had ik geen eetlust en ik besloot even op de hotelkamer te gaan rusten, zodat ik wat frisser voor de eerste middagafspraak zou verschijnen.
Op bed liggend werd het gevoel in mijn hoofd steeds lichter, het leek wel alsof ik mijn bewustzijn ging verliezen. Duizelingen en angst maakten zich van mij meester. Ik besloot het enige medicijn te nemen dat ik bij me had. 500mg Aspirine. Omdat ook dat niet hielp bedacht ik terug naar de beurshal te gaan, binnen ons hotel op de begane grond. Aangekomen bij onze stand, kon ik echter alleen nog uitbrengen dat ik niet lekker was, tegen de enige al aanwezige collega. Hij zag dat ik lijkbleek was en dat ik enorm zweette.
Hij greep meteen een stoel zodat ik snel kon gaan zitten. Een andere collega, die er inmiddels bijgekomen was, riep de hulp in van de hotel verpleegster. Soms is een 5 sterrenhotel zo gek nog niet. Mijn bloeddruk werd gemeten. Normaal heb ik een bovendruk van maximaal 120, nu ruim boven de 200. Conclusie van de verpleegster: Hartaanval.
Onmiddellijk kreeg ik een pilletje (Bèta blokker) onder mijn tong en werd de hoteltaxi gecharterd om mij met spoed naar het ziekenhuis van Manilla te vervoeren. Dat was het dan dacht ik, terwijl ik nog meer het gevoel kreeg mijn bewustzijn te verliezen.
Een deel van mijn lichaam reageerde niet meer op mijn instructies, ik was verlamd aan linker arm en been. Nog meer indicaties voor een hartaanval dacht mijn collega die mee in de taxi zat. Het was zeer druk onderweg naar het ziekenhuis en de taxichauffeur toeterde en zwaaide zich een weg door het vastzittende verkeer. Mijn collega belde mijn echtgenote vanuit de taxi, zodat het thuisfront op de hoogte was van mijn mogelijk aanstaande overlijden.
Na een half uur rijden kwamen we bij het ziekenhuis aan. Meteen naar de intensive care voor onderzoek op hartfalen: Bloed, MRI-scan en ECG. Na nog eens 30 angstige minuten, waarbij ik zuurstof kreeg toegediend kwam de arts met een voorlopige conclusie: Geen hartaanval, maar een paniekaanval. Zuurstofmasker onmiddellijk eraf en anti-hyperventilatie masker op. Kalmeringsspuit en bemoedigende woorden. Ik werd snel rustiger. Mijn collega had inmiddels de toestemming voor een hartoperatie geregeld. Die bleek niet meer nodig te zijn. Wel werd geadviseerd nog 24 uur bewaking bij mijn bed te hebben. Gezien de hygiëne in het Filipijnse ziekenhuis werd mij aanbevolen voor de hotelkamer te kiezen en een familie lid bij me op de kamer te nemen. Mijn collega was al tot mijn ‘broer’ benoemd om de operatie toestemming te regelen, dus deze heeft die nacht bij me op de kamer geslapen.
Joep beschrijft duidelijk hoe zoiets voelt en je snapt dat deze ervaring angst-aanjagend is geweest.
Als je eenmaal een paniekaanval hebt meegemaakt is zo goed als meteen de angst voor een nieuwe aanval ontstaan.
Waarschuwing
Angst in een dergelijk geval is een niet-functionele angst. Normaal gesproken waarschuwt het je voor gevaar en kun je daarnaar handelen (vechten of vluchten). Maar de angst voor de angst is juist contra effectief. Het maakt je ziek!
Op de website van Gezond en Wel Academie hebben we veel aandoeningen zoals paniekaanvallen, depressie enz. beschreven, we leggen uit wat het is en wat je er aan kunt doen. Neem een kijkje zou ik zeggen, op de homepage rechtsonder zie je de menu’s.
