Loslaten
Ik zocht naar inspiratie om te bloggen en toen zag ik wat mijn Horoscoop gisteren (Weegschaal) tweette: “Je hebt al het een en ander meegemaakt in je leven. Daar moet je wijs mee omgaan. Er zijn mensen in jouw omgeving die op jouw ervaringen zitten te wachten. Deel je ervaringen met je vrienden en help hen (en jezelf).” Deze mooie woorden zetten me aan het denken en ik voelde meteen deze nieuwe blog opborrelen (jouw reactie is erg welkom!):
Als je behoefte hebt aan nieuwe dingen en bijna alles leuk vindt, komen er veel dingen op je pad waar je iets mee wilt doen. Dat gebeurt mij dus ook. Om iets voor de maatschappij te doen, ben ik vorig jaar onder andere coördinator voor de collecte van het Epilepsiefonds geworden. Samen met twee andere dames verdelen we de wijken en de bussen en regelen dat er in zoveel mogelijk straten wordt gelopen. Omdat we te kort collectanten hebben, ben ik nog mensen aan het zoeken en loop ik zelf ook met de collectebus.
Vorige week hadden we overleg en daarna fietste ik met de nog lege bussen naar huis. Althans dat was het idee. Onderweg kon ik ook nog wel even een boodschap doen vond ik en daar ging het mis. Want bij het opstappen bleef mijn hak haken aan mijn broekspijp. Voordat mijn voet de trapper bereikte, voelde ik het al: dat gaat niet goed en bam daar lag ik. Een vriendelijke toerist hielp me overeind. Ondanks dat ik van mezelf houd, voelde ik me toch behoorlijk stom! Het heeft me een mooie broek gekost en een pijnlijk onderbeen, dat juist net herstelde na het weghalen van een kwaadaardig plekje.
Zelf kijk ik liever naar wat het me opleverde! Ik kreeg vrij snel dit inzicht: ik had letterlijk teveel aan mijn fiets hangen! Ik ben enthousiast en vind veel dingen leuk. Ik heb al een paar maanden last van mijn nek (signaal!), daar loop ik nu voor bij de fysiotherapeut. Ik werd weer gewezen op de grenzen aan wat ik kan doen, ook als het activiteiten zijn die ik leuk vind. Dit inzicht betekent dat ik keuzes ga maken en dingen los moet gaan laten.
Het betekent ook dat ik weer kritisch naar mijn bedrijf en activiteiten ga kijken en mezelf daarbij deze vragen stel:
- wat is mijn doel op korte termijn en op lange termijn?
- wat is relevant?
- wat past bij mijn bedrijf?
- wat laat ik los?
De laatste vraag is de moeilijkste. Ook al heb ik inmiddels ervaring met loslaten, het blijft elke keer weer een stretch. Mijn keuzes betekenen weer wat meer rust in mijn hoofd en in mijn agenda. Dat is wat ik nu nodig heb.
Loslaten en mogen bedanken wat een mooie invloed dingen op mijn leven mochten zijn. Dankbaar dat het een deel van mijn leven is geweest en de goede dingen eruit mogen meenemen naar de toekomst. Zo leer ik de ‘dingen’ op waard schatten. Het mocht een deel van mijn leven zijn. was op dat goede moment ook nodig en nu mag ik het loslaten omdat ik verder mag.
Ha Tini, zomaar loslaten is onnatuurlijk en dus bijna onmogelijk. Weloverwogen keuzes maken is wel mogelijk. Dicht bij jezelf blijven is makkelijk gezegd maar niet vanzelfsprekend. Toch hebben we dit nodig om in de flow te blijven en het (zakelijk) en privé leven aangenaam te maken. Vanuit je kracht werken, handelen en denken is waarom energie gaat stromen. Ik gun een ieder deze flow.
Paul dat klopt loslaten is een proces. Oefening baart kunst heb ik ondervonden. Als je iets loslaat (dus niet meer vastpakt) geeft dat ruimte voor iets nieuws. Een gesloten hand kan niet ontvangen, een open hand houdt niets vast.
Als je dicht bij je gevoel zit, kun je dit makkelijker verstaan. Ik heb gemerkt dat ik dat moest leren, om de taal van mijn hart te verstaan.