Reorganisatie is dodelijk voor betrokkenheid

Het lijkt wel een hobby van bedrijven om te reorganiseren. Er zullen goede redenen voor zijn zoals innoveren of bezuinigen. Helaas gaat het gepaard met veel onrust en angst op de werkvloer. De ‘zekerheid’ van werk komt op de schop.

Wat betekent de reorganisatie voor mij?
Dat is de eerste vraag die bij elke werknemer opkomt. Heb ik straks nog werk? Wat gaat er veranderen in mijn functie?  Moeten we ook verhuizen met het bedrijf? Moet ik een auto kopen of kan ik dan nog op de fiets te werk?

Als er sprake is van inkrimping in het personeelsbestand, en dat is bij elke reorganisatie aan de orde, is de grote vraag wie wordt er ontslagen?

En op het moment dat de betekenis van deze vraag doordringt, gebeurt er iets met mensen.

De een gaat nog harder zijn best doen om maar te laten zien hoe onmisbaar hij of zij is. Dit kan zelfs gepaard gaan met ellebogenwerk en ‘witte voetjes halen’. Een ander wordt sceptisch en onverschillig.  Maar in alle gevallen gaat het ten koste van de betrokkenheid. De bereidheid om iets extra te doen voor de baas valt weg, er wordt negatief over het bedrijf gesproken en de sfeer slaat om in een angstcultuur. Dat betekent dat mensen in voortdurende staat zijn van vechten of vluchten. De lontjes worden korter, het incasseringsvermogen en de flexibiliteit nemen af. En het kortdurende ziekteverzuim zal stijgen.

Mobile
Je kan een bedrijf vergelijken met een mobile. Op het moment dat de reorganisatie eraan zit te komen begint de mobile al te bewegen. Zodra de maatregelen, veranderingen en consequenties duidelijk worden gaat de mobile enorm heen en weer. De mensen die worden ontslagen of zelf weggaan, vallen eraf en het hele systeem is uit balans. De mobile hangt scheef!  

Zie je het voor je hoe dit weer tot rust komt? In een bedrijf kost dit jaren. Ik zie tegenwoordig dat er haast geen tijd meer is om tot rust te komen omdat de volgende reorganisatie alweer op de stoep staat.

Als hier geen aandacht of erkenning voor is, krijgen de werknemers die blijven een mentaliteit van: ‘het zal mijn tijd wel uitdienen’.  Als werkgever of leidinggevende zit je daar natuurlijk niet op te wachten want de productiviteit zie je teruglopen.

Rust
Zorg daarom voor zoveel  mogelijk rust in het bedrijf. Laat mensen wennen aan veranderingen zonder dat ze bang hoeven te zijn voor hun baan. Toon begrip voor de angst die er is. Maak het bespreekbaar. Dat geldt ook voor afscheid van collega’s. Dat gaat gepaard met een rouwproces. Als je hier je menselijke kant als werkgever laat zien is dat precies wat je bij de werknemers zult oogsten.